اوښکی
څه تودې تروې اوبه دی
د ګریوان په لور بهیږی
ابدی سکون ته درومی
له ژوندۍ سترګی بیلیږی
له هر څاڅکی سره مله وی
د مرموز جهان ږغونه
پر آشنا لارو ور اخلی
نا بلده قدمونه
د کمزوری دنیا ژبه
د قدرت پښو ته ورلویږی
د احساس بیده نغمه ده
په باڼو ږغول کیږی
دا شریکه ګونګۍ ژبه
هرې سترګی ته اشنا ده
دا د هرې مینی کور دی
دا د هر نفرت غوغا ده