اکو بکو سرسیندکو
خوب والوت د سرتیرو په ترپکو
درخانۍ خوری ته ورته را وځه
چې ورسره سپی دی که ټوپک
دوی ناست په میدان
غشی ولی زموږ په دالان
دا دالان کی څومره ناری دی
اوښکی څاڅی لکه باران
په نړۍ کی د وینو تږی پاچاهان دی
موږ ولی په خپلو کورو کی
موږ تښتو په شیبو کی
د شیبو سپینو کوترو نه لاره ورکه په آسمان
یو خواته دی سرتیری بلی خواته طالب خان
د دواړو کوناټو په منځ کی درد دی
چی زموږ کورونه یی کړه راته وران
څیری یی کړ راته ګریوان
د مور څخه مړ د زړه بند دی
په شپږمه یی زکندن دی
ډز غړز
شرنګ شرابت موږ یی مړه کړو په هیبت
مامون
دا هم د شعر اصلی ډول
اکو بکو سرسیندکو
غوا مې لاړه په ترپکو
درخانۍ خورې ته ورته راوځه
ستا په لستوڼی کې خواږه دی که ترخه
ورور می ناست په دوکان
غشی ولی په دالان
دا دالان داسې ښایسته دې لکه ستوری د آسمان
آسمان کې یو باچا دی
مونږه ولی په مغزو کې
مونږ پټیږو په شیبو کې
د شیبو سپینو کوترو
راځئ چې غزا وکو
یا به مړ کو رضاخان
یا به راولو جوګۍ
جوګۍ دواړو کوناټو په منځ کې درد دی
ملا ورله راغواړو
په شپږمه یې زنکدن دی
شرنګ شرابت پقیر یې مړ که په هیبت