انډیوال

څه چې تیار دی، د یار دی

انډیوال

څه چې تیار دی، د یار دی

خوشالی

 

ولی دومره خفه یې؟

چې پوهنتون پای ته ورسوم بیا به ژوند سُر واخلی.

 

پوهنتون دی پای ته ورساوه، اوس ولی خوشاله نه یې؟ بیا د څه انتظار کوی؟

چې واده وکړم بیا به ژوند ښه شی.

 

بیا هم د خوشالۍ په انتظار کې یې، اوس څه خبره ده؟

چې ماشوم می پېدا شی بیا به می ساعت ورسره تیر وی او خوشاله به یم.

 

بیا هم د خوښۍ انتظار کې.

بس یو ځلى چې، ماشوم می یو څه لوی شی بیا به ټوله شیان سره سم شی.

 

بیا هم انتظار.

ماشومان ځوانان کیږی او باید یې په فکر کې زیات و اوسو  د تازه ځوانی مرحله یو څه اساسه وی کله چې یو ځلى پاخه ځوانان شی بیا به مو زړه یو څه جمع شی.

 

بیا هم انتظار.

زوی/لور می چې پوهنتون پای ته ورسوی،  کار پېل کړی او واده وکړی، بیا به یو څه آسوده شم.

 

بیا هم انتظار.

چې متقاعد شم، آسوده به شم او ژوند به پېل کم.

 

ځوانی تیره شوه زموږ وخت هم تیر شو.

 

زیات خلک می لیدلی چې په پورتنی ډول خپل ژوند تیروی، اکثرا ً موږ وایو چې، یو موټر ولرم یا یوه ښه رخصتی واخلم یا اوچت معاش ولرم او یا هم کله چې متقاعد شم، بیا به ژوند ښه شی.

 

خو ریشتیا دا ده چې، تر دم شېبې بل ښه وخت د خوشالۍ لپاره نشته!

 

ستاسو ژوند به تل د ستونزو او ګواښونه سره مخ وی. غوره به دا وی چې ومنو په ژوند کې بېلابیلی ستونزی او غمونه تل ځی او راځی، او تصمیم ونیسو چې ددې ټولو ستونزو سره سره خوشالی هیره نه کړو.

 

د ډیری مودې راهیسی داسی راته ښکاریده چې ژوند مخ په پیل کیدو دى. اصلی ژوند.

خو د خوشالی د لاری مخ ته تل موانع منځ ته راتله.

یو وار چې دغه امتحان تیرشی، دغه کار چې پاى ته ورسوم، یو څه وخت ته اړتیا لرم، دغه بل چې تادیه کړم، دغه دنده چې لاسته راوړم، فلانه ځای ته چې ولاړ شم... بیا به ژوند خوند وکړی.

خو اوس پدې پوه شوم چې هغه ټوله موانع ژوند وو.

د خوشالۍ په لور کومه لار نشته، خوشالی خپله لار ده!

 

نو، د هری شېبې څخه خوند واخله!

د ښوونځۍ پاى ته رسیدو انتظار، پوهتنون ته د ورتګ انتظار، څو افغانۍ ورکولو یا لاسته راوړلو انتظار، د کار د پیل کیدو، د واده، د رخصتیو د شپو او ورځو، د نوی موټر، خپل د پورونو د خلاصیدو، د پسرلی، دوبی، مڼی او ژمی، د میاشتی د پاى نیټى، بل ځای ته د تګ، د مرګ،...

 د خوشالۍ لپاره دغه ډول انتظارونه پریږده. موخه می داده چې، پدې تمه کې مه اوسه چې یو ځلی دا انتظارونه پاى ته ورسی بیا به په ژوند کې خوشالی راشی.

 

خوشالی یو سفر دى، نه هدف!

تر دم شېبې بل ښه وخت د خوشالۍ لپاره نشته!

ژوند وکړه او د اوس شېبې څخه خوند واخله!

همدا دم شېبه ده چې ستا په واک کې ده!

دغه شېبه ستا ژوند دى!

 

خوشاله و اوسه او خوشالی د نورو سره ګډه کړه!

                                            

نظرات 1 + ارسال نظر
لورکا یکشنبه 31 تیر‌ماه سال 1386 ساعت 04:57 ب.ظ http://www.kabul.parsibox.com

ښه لیکنه وه، ما یې له لوستلو څخه خوند واخیست. د راتلونکو لیکونو په هیله.
بریالی واوسی.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد